Het Stoïcisme stelt dat we veel zaken in het leven niet onder controle hebben en daarmee moeten leren leven. Klinkt leuk, maar hoe doe je dat dan? Hoe sluit de theorie aan op de praktijk? En waar begin je?

In deze performance bouwt BUI levende klankconstructies en neemt daarbij de ruimte mee als medespeler en beweegt, samen met het publiek, naar een nieuw perspectief op die ruimte.

Spelen, kunst bewonderen en filosoferen tegelijk? Jazeker! Beleef het in deze filosofie workshop van Sanne van Niel!

Volgens kunstenaar Jonas Ohlsson is het werk 'Homo Ludens' (De Spelende mens) van Johan Huizinga nog steeds een heel inspirerend en urgent boek. Op deze avond komt hij vertellen waarom.

Suzanne Biewinga maakt een tijdreis naar de oudheid en de daarbij behorende wijze lessen van de filosofen uit die tijd werpen een frisse blik op wat het betekent om ouder te worden in de huidige tijd.

Artistiek Leider Marlise van de Jagt gaat in gesprek met kunstenaar/ontwerper Jólan van der Wiel over zijn werk, zijn samenwerkingen, zijn ontwikkeling als ontwerper. Met gelegenheid voor het publiek om met Jólan in gesprek te gaan.

Nieuw gecomponeerd werk van jonge componisten en cellisten geïnspireerd op de tentoonstelling Buitenspelen

Kom samen componeren, neem een instrument mee (of iets waar geluid uitkomt), en doe mee!

Een verdiepende rondleiding volgens het principe dat we steeds meer gaan zien en beleven aan kunst als we onze bevindingen delen.

Speciaal voor kinderen en hun (groot)ouders organiseert Dat Bolwerck een rondleiding langs de tentoonstelling 'Buitenspelen - Jólan van der Wiel'

Tijdens deze workshop neemt Jólan kinderen en volwassenen mee in zijn wereld.

Kom langs voor de schrijfworkshop of meezing lezing. En eindig de avond al dansend met optredens van Marise den Bakker en Olaf Putker & the Scenic Sound. Bekijk hier het hele programma

Van der Wiel maakte een bijzondere tijdelijke aanpassing van de fontein in de Grote Gracht, een centrale vijver midden in het centrum. In zijn innoverende ontwerp heeft hij gespeeld met natuurkrachten. Water en licht zet hij in om de bestaande vorm te transformeren en daarmee verwondering teweeg te brengen.

Hoe maak je natuurlijke verfstoffen van uischillen, meidoorn en meer? Welke planten zijn geschikt en hoe haal je meer dan één kleur uit een natuurlijke verfstof? Neem een oud wit kledingstuk mee en ga aan de slag!

Ter gelegenheid van het Hanzejaar 2023 presenteert Dat Bolwerck Buitenspelen. In deze solotentoonstelling van Jólan van der Wiel is het perspectief van het kind het vertrekpunt.

Speciaal voor kinderen en hun (groot)ouders organiseert Dat Bolwerck een rondleiding langs de dubbeltentoonstelling ‘Fabulous Monsters – Fotografie van Viviane Sassen’

Vier zomeravonden zullen de tuinen van Musea Zutphen en Dat Bolwerck omgetoverd worden tot openluchtbioscoop. Op 25 augustus wordt de film 'Unter den Brücken' getoond.

Het tweejaarlijkse festival, dat sinds 2001 een begrip is in Zutphen en wijde omstreken, nodigt cellisten én luisteraars samen uit de cello in de volle breedte te beleven.

Een feest dat inspireert! Ook voor niet poëten! Een middag vol bijzondere sprekers die vanuit hun vakgebied hun passie verbinden aan het thema licht & schaduw en poëzie.

Vier zomeravonden zullen de tuinen van Musea Zutphen en Dat Bolwerck omgetoverd worden tot openluchtbioscoop. Op 18 augustus wordt de film 'Black Swan' getoond.

Vier zomeravonden zullen de tuinen van Musea Zutphen en Dat Bolwerck omgetoverd worden tot openluchtbioscoop. Op 14 juli wordt de film 'Wilde Aardbeien' getoond.

In deze lezing staan licht en duisternis centraal, de aantrekkingskracht en het afstotelijke van het verbodene.

Neem plaats in een een-persoons cocon, laat je toedekken door de performers, zet de koptelefoon op en ervaar de intieme wereld van een ander.

Op vrijdagavond 30 juni herdenkt Zutphen voor het eerst publiekelijk de afschaffing van de slavernij tijdens de openbare Herdenking Keti Koti onder de bezielende leiding van Gerda Lenten Havertong.

In deze Artist Talk neemt Viviane Sassen je mee langs haar werk. Artistiek leider Marlise van der Jagt gaat in gesprek met Viviane Sassen met haar foto's als decor.

Een avond vol lezingen, theater, poëzie, muziek, interessante ontmoetingen en uitwisselingen. Wees welkom!

Een dubbeltentoonstelling samen met Museum More | Kasteel Ruurlo waar Viviane Sassen in Fabulous Monsters het bewuste en het onbewuste, het licht en de schaduw onderzoekt.

De veelbelovende studenten compositie en cello gaan een spannend experiment aan. Deze avond worden de toeschouwers deelgenoot van dit experiment.

In samenwerking met het Luxor Theater zal de derde door cineaste Margot Schaap geselecteerde film, getoond worden in de prachtige tuin van Dat Bolwerck.

Symposium over het belang van kunst in de verbeelding van het moederschap, de politisering van het gezin en de tegenstrijdige gevoelens die kunnen ontstaan tijdens het moederschap.

Via beeldende kunst, fotografie en literatuur krijgt in deze tentoonstelling de ambivalentie in moederschap een stem, om taboes rondom het moederschap te doorbreken.

Studenten van BEAR en de Rietveld Academie nemen Dat Bolwerck over. Zij zullen deze dagen werk en performances presenteren dat uit experiment rond het thema Becoming Human is ontstaan.

Tijdens dit Buddy Café in de Groene Zaal, een plek waar men samen kan komen en verhalen kan uitwisselen, zal Mounira Al Solh portretten maken en de verhalen op tekenen van buddy's met hun buddy's.

In het licht van ons thema 'Becoming Human' geeft filosoof Corrie Haverkort aandacht aan het Socratisch Gesprek: een wijze van communiceren waarbij mens-worden centraal staat.

Fadi El Tofeili, zal voorlezen uit zijn boek over politieke moorden. Hij ontving hiervoor de Lokman Slim Award. Als decor een schilderij van Mounira Al Solh, opgedragen aan hun vriend Lokman Slim.

Microgeschiedenissen over omwentelingen, migratie en verlies door Mounira Al Solh. In een verscheidenheid aan vorm en taal die zich vervlecht met je eigen verhaal over ‘thuis’.

Ruimte aan jonge kunstenaars om te experimenteren rondom het thema 'Becoming Human' en actuele exposities in Dat Bolwerck - samen met studenten van ArtEZ BEAR in Arnhem.

De oprichters van de Stichting Kapitaloceen en de Tuin van Egel bij Eefde vertellen over een nieuwe manier van leven door een andere verdeling en gebruik van land.

Klimaatfilosoof Sophie van Balen laat je nadenken over of je eigenlijk wel ophoudt bij je huid. Net als alles in de natuur bestaan ook wij mensen uit ‘sterrenstof’. We zijn het, we ademen het zelfs...‍

Een multi-artvoorstelling waarbij beeldend kunstenaar Jasper Griepink en master cello-studenten je meenemen in rituele dans, gemixte muzikale elementen en geïmproviseerde livemuziek.

Streef jij als professional naar een heldere vorm van communicatie om zo bij belangrijke dilemma’s tot consensus te komen, waarbij iedereen zich gehoord en gezien voelt? Het socratisch gesprek is een vorm of methode om anderen beter te begrijpen. Het is geen discussie maar eerder een onderzoek, waarbij het uitgangspunt is dat je niet weet. Je praat niet tegen de ander maar met elkaar. Hierdoor kom je tot betere inzichten. In een socratisch gesprek probeer je op een zo goed mogelijke wijze beslissingen te nemen die bijdragen aan ‘het goede’ en gedragen worden door de hele groep. De methodiek valt niet te leren uit een boek. Een socratisch gesprek moet je ervaren en beoefenen. Zodra je een beetje grip krijgt op deze methode zal het een grote steun zijn voor organisaties waar regelmatig allerlei beslissingen genomen moeten worden door een zo groot mogelijk aantal mensen. De zesdaagse verdiepingscursus socratisch gesprek is speciaal bedoeld voor professionals die bijvoorbeeld leidinggevende, trainer, docent, hulpverlener, advocaat, mediator, bestuurder of adviseur zijn.

Wij zien onszelf graag als iets unieks te midden van de aarde en het universum. Jasper Griepink en Harry Knopperts verdiepen zich met hun werk juist in de urgentie van verbondenheid.

Naar aanleiding van de tentoonstelling Gender Trilogy zijn zes spelers van jongerentheatergroep Woest Oost aan het werk gegaan met het concept van cross-casting; het spelen van een rol van het andere geslacht. Daarin is onderzoek gedaan naar welk personage de speler zou willen incorporeren als zij/hij/hen opnieuw geboren zou worden in een andere gender.

Tijdens de tentoonstelling Gender Trilogy organiseert Dat Bolwerck twee rondleidingen met gesprekken voor kinderen, adolescenten en hun (groot)ouders over gender. Naar aanleiding van het getoonde werk worden deelnemers op een zachte manier uitgedaagd en bevraagd. Dat Bolwerck wil daarmee graag een intergenerationele dialoog over gender op gang brengen. Vragen die gesteld zullen worden zijn onder andere: Wat is mannelijk en wat is vrouwelijk? Wat zou jij doen als je een week iemand van het andere geslacht kon zijn? Hoe zou de wereld eruit zien als iedereen zwanger kon worden? De rondleiding op 21 augustus is voor kinderen tot 12 jaar, die op 28 augustus voor kinderen vanaf 12 jaar. Adolescenten zijn ook zonder (groot)ouders van harte welkom. Deelname is gratis. Reservering is gewenst op info@datbolwerck.nl Met dank aan: VSBfonds, Mondriaan Fonds, Prins Bernhard Cultuurfonds Gelderland, Gemeente Zutphen en het Wijnhuisfonds.

Gender is iets wat in ons leeft, een potentie in ons allen. Hoe komt die potentie tot bloei als we ons ontdoen van culturele begrenzingen en opgelegde regels? ‍ Dat Bolwerck presenteert in samenwerking met Theater Hanzehof het tentoonstellingsproject Gender Trilogy, dat onze historische en lokale gender-denkbeelden uitdaagt en daarbij de restricties van stereotypes overstijgt. De presentatie bij beide instellingen laat een trilogie van het werk van fotograaf Diana Blok (1952) zien, in wiens werk gender, performance en theater een centrale rol spelen. De tentoonstelling behelst drie series: Adventures in Cross-Casting (1997-2018), The Gender Monologues (2016-2022) en Beyond Gender (2021). Alle drie tezamen laten zij de ontwikkeling en tevens een aanhoudende focus in het werk van Diana Blok zien, van de jaren negentig tot nu. ‍ Gevangen in fotografie en op film zal het publiek bekende gezichten ontdekken onder veronderstelde fictieve identiteiten, waarbij de beperkingen van het geslacht via de verbeelding worden overschreden. Door de specifieke samenstelling van acteurs met diverse culturele achtergronden betreden wij een dialoog waar gender, tijd, geschiedenissen, helden en mythen herzien en vernieuwd worden. Deze dialoog is hard nodig, want ook in Nederland is genderongelijkheid nog altijd een dagelijkse realiteit. ‍ Ter gelegenheid van de tentoonstelling Gender Trilogy bij Dat Bolwerck en Theater Hanzehof, worden twee nieuwe Gender Monologues, vertolkt door Serah Meijboom en Kharim Amier, acteurs uit de regio van Zutphen, aan de serie toegevoegd. ‍ Jongerentheatergroep Woest Oost (www.woestoost.nl) zal een theaterstuk creëren geïnspireerd op het werk van Diana Blok. Het zal tijdens een nog nader te bepalen avondopenstelling van Dat Bolwerck gepresenteerd worden. ‍ Met dank aan: VSBfonds, Mondriaan Fonds, Prins Bernhard Cultuurfonds Gelderland, Gemeente Zutphen en het Wijnhuisfonds. ‍

Op een goede manier luisteren is nog niet zo eenvoudig. Op een heldere manier zeggen wat je voelt en bedoelt evenmin. Voor je het weet zit je midden in een discussie waarin ieder bezig is de ander te overtuigen. En er nauwelijks geluisterd wordt naar wat er echt gezegd wordt. Dit voelt voor niemand bevredigend. Op een socratische wijze in gesprek gaan geeft rust, ruimte, erkenning en doet recht aan elkaar. Iedere deelnemer voelt zich gezien en gehoord. Tijdens de driedaagse zomercursus socratische gespreksvoering van filosoof Corrie Haverkort leren deelnemers hun eigen ideeën en meningen helder te verwoorden, vastgeroeste overtuigingen te onderzoeken en open te staan voor nieuwe inzichten.

Op zes bijzondere locaties worden verhalen over vrijheid verteld. Zes vertellers nemen je mee op reis, op zes bijzondere locaties. De verhalen stromen door Zutphen zoals de IJssel stroomt. ‍ Vertelkunstenaar Marita Coppes kruipt met het verhaal Wanneer begon mijn vrijheid? in de huid van de Keniaanse Wangaari Muta Mataai en neemt je mee naar belangrijke momenten in haar leven om die vraag te beantwoorden. Wangaari was het eerste meisje in haar familie die naar school ging, de eerste vrouw in Oost Afrika die promoveerde en de eerste vrouw in Afrika die een Nobelprijs kreeg (voor de Vrede). Ze stond ook aan de wieg van The Greenbelt Movement, een milieuorganisatie die bomen plant om ontbossing tegen te gaan, daarvoor betrekken ze vrouwen van het platteland en versterken hun economische positie. Wangaari Muta Mataai stierf in 2011, maar de Greenbelt Movement zet haar werk voort; er zijn vandaag meer dan 51 miljoen bomen geplant in verschillende Afrikaanse landen. ‍ De verhalenstroom is een initiatief van Dat Bolwerck, Musea Zutphen, Graafschap bibliotheken, Muzehof en Hanzehof. ‍

De publieksopening van Turn Panic Into Magic vindt plaats op zaterdag 28 mei van 15.00 tot 17.00 uur. Om 15.30 uur is er een openingswoord artistiek leider Marlise van der Jagt in de rode zaal. Daarna starten we, in samenwerking met jongerencentrum Walhallab, zullen we met het maken van de Universal Kimono’s van Atelier Roosje Klap. ‍ De tentoonstelling Turn Panic Into Magic is ontstaan in het kader van de landelijke herdenking van het jaar 1572, dat wordt gezien als het geboortejaar van Nederland. In die herdenking staan vier begrippen centraal: vrijheid, verdraagzaamheid, verbondenheid en verscheidenheid – begrippen die ook nu, sinds de strijd om Oekraïne, weer op scherp staan. Turn Panic Into Magic toont werk van kunstenaars Luba Drozd (UA), Erwin Thomasse (NL) en Atelier Roosje Klap (NL) waarin paniek bezworen wordt, we meegenomen worden naar de beklemmende situatie in het huidige Oekraïne, paniek bezweert wordt en we aangespoord worden om de vier vrijheden – vrijheid van meningsuiting, vrijheid van godsdienst, vrijheid van angst en vrijheid van gebrek – letterlijk zelf (uit) te dragen. ‍ Met dank aan: Erfgoed Centrum Zutphen, Gemeente Zutphen, CelloWercken Zutphen, Walhallab, het Wijnhuisfonds en de vrijwilligers die ons gedurende de tentoonstelling zullen helpen met het maken van kimono’s. ‍ Lees meer

De tentoonstelling Turn Panic Into Magic is ontstaan in het kader van de landelijke herdenking van het jaar 1572, dat wordt gezien als het geboortejaar van Nederland. In die herdenking staan vier begrippen centraal: vrijheid, verdraagzaamheid, verbondenheid en verscheidenheid – begrippen die ook nu, sinds de strijd om Oekraïne, weer op scherp staan. Turn Panic Into Magic toont werk van kunstenaars Luba Drozd (UA), Erwin Thomasse (NL) en Atelier Roosje Klap (NL) waarin paniek bezworen wordt, we meegenomen worden naar de beklemmende situatie in het huidige Oekraïne, paniek bezweert wordt en we aangespoord worden om de vier vrijheden – vrijheid van meningsuiting, vrijheid van godsdienst, vrijheid van angst en vrijheid van gebrek – letterlijk zelf (uit) te dragen. ‍ Turn Panic Into Magic vindt zowel ondergronds, in de donkere, Middeleeuwse kelder van Dat Bolwerck, als bovengronds, in de lichte, open tentoonstellingsruimtes, plaats. In dit contrast, tussen licht en donker, maken we gedurende de tentoonstellingsperiode, samen met de gemeenschap van Zutphen, kimono’s waarop de 30 artikelen van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens te lezen zijn. Door middel van deze samenwerking staan we samen actief stil bij wat het betekent om in oorlog of in vrede te leven. ‍ De publieksopening vindt plaats op zaterdag 28 mei van 15.00 tot 17.00 uur. - 15.30 uur openingswoord artistiek leider Marlise van der Jagt in de rode zaal. - In samenwerking met jongerencentrum Walhallab zullen we van start gaan met het maken van de kimono’s. ‍ ‍ Met dank aan: Erfgoed Centrum Zutphen, Gemeente Zutphen, CelloWercken Zutphen, Walhallab, het Wijnhuisfonds en de vrijwilligers die ons gedurende de tentoonstelling zullen helpen met het maken van kimono’s.

Zondag 22 mei is de laatste dag van de tentoonstelling The Reason I Move waarin Dat Bolwerck films en tekeningen van Clarinde Wesselink (1991) toont. Ter afsluiting en ter verdieping gaat Clarinde Wesselink die zondag in gesprek met filosofen Aldo Houterman en Nathanja van den Heuvel. Zij zullen spreken over de raakvlakken binnen hun werk waarin, bij alle drie, beweging, sport, communicatie en het menselijk lichaam centraal staan.

We leven in een wereld waar ons lijf vaak een ondergeschikte rol lijkt te spelen. Maar juist op heftige momenten, kan ons lijf heel heldere taal spreken: wanneer we tegenslagen ervaren kan het lijken alsof we meer naar de grond gedrukt worden; als we goed nieuws horen, springen we een gat in de lucht. Acrobaten Janne Bless en Paulina Bizzotto Molina hebben meegewerkt aan enkele installaties en performances van kunstenaar Clarinde Wesselink. Ze vroeg hen tijdens een interview naar hun reden om te bewegen. ‘De essentie van acrobatiek is voor mij het samenwerken en communicatie’ vertelden ze. 'Acrobatiek kan een gevaarlijk spel zijn. Je kunt vallen en de ander pijn doen. Het is een spel met hoge inzet. Je moet daarom scherp weten wat je kunt en wilt, luisteren naar de ander en duidelijk zijn wat je van de ander nodig hebt. En dit allemaal vaak zonder woorden!' Janne en Paulina hebben een workshop en performance ontwikkeld. Zowel hun performance als de tentoonstelling ‘The Reason I Move' van Clarinde Wesselink onderzoeken hoe ons fysieke zijn ons veel kan leren over onze mentale gesteldheid en op welke manier we naar de wereld kijken en die ervaren. ‘Zwaartelicht’ gaat over het contrast en de complementariteit tussen licht en zwaarte, grond en lucht, beweging en stilte. Joris van de Kerkhof speelt op muzikale wijze mee in dit spel tussen improvisatie en bekende/verkende patronen. De performance en aansluitende korte workshop zijn onderdeel van de reeks performances en workshops die Dat Bolwerck samen met Clarinde Wesselink organiseert in het kader van de tentoonstelling ‘The Reason I Move’ om de thema’s die in haar werk aan bod komen met je eigen lijf te ervaren.

Saxofonist Arno Bornkamp en audiovisueel kunstenaar André Arends (voormalig saxofonist) zochten elkaar na twintig jaar weer op en maakten samen de muziekvoorstelling Little Big Horn. Centraal in de multimediale voorstelling staan de baritonsaxofoon, één van de grootste en machtigste instrumenten uit de familie van de saxofoons, en de worstelingen die horen bij de muziekpraktijk. Speciaal voor deze voorstelling werden acht componisten gevraagd de mogelijkheden en onmogelijkheden van de baritonsaxofoon te onderzoeken. Solist Arno Bornkamp brengt de composities als geen ander ten gehore en toont de worsteling die componist en musicus aangaan met de baritonsaxofoon.

Op woensdag 4 mei en donderdag 5 mei 2022 presenteert Woest Oost in samenwerking met Theater Na de Dam de voorstelling Nasi sudah menjadi bubur (De rijst is tot pap gekookt). Het uitgangspunt van de voorstelling waren de vele gesprekken die jonge spelers met Indische ouderen voerden over de Tweede Wereldoorlog in Nederlands-Indië en de overgang naar de gewelddadige onafhankelijkheidsstrijd die daarop volgde. ‍ De voorstelling begint met een klein Indisch maal. De geur brengt ons terug naar onze oudste herinneringen. Nasi sudah menjadi bubur wordt op 4 en 5 mei vijf keer gespeeld in Dat Bolwerck en in Wijkcentrum Waterkracht. ‍ Aansluitend aan de avondvoorstellingen wordt er, in samenwerking met het Luxor theater, op 4 mei (22.00 uur) en 5 mei (21.00 uur) een mooie documentaire over Nederlands-Indië vertoond in de tuin van Dat Bolwerck. Bij slecht weer vertonen we de film binnen. Neem, als dat kan, een deken of kleed mee om op te zitten, er zijn ook stoelen aanwezig. Tickets voor de film zijn apart verkrijgbaar. ‍

Apart, we are together is zowel een yoga-workshop als een interactieve performance die gericht is op ademhaling. ‍ De workshop wordt gegeven door Iyengar yoga-docent Barbara Queirolo en kunstenaar Clarinde Wesselink. Queirolo’s lessen zijn een grote inspiratiebron geweest voor Wesselink en haar film The Garden, die nu te zien is in Dat Bolwerck, in de tentoonstelling The Reason I Move. Wesselink heeft jarenlang les bij haar gehad. De Iyengar yoga-groep en de lessen hebben haar relatie tot zichzelf en de omgeving drastisch veranderd. Vooral tijdens de pranayama-lessen ontwikkelde Wesselink een gevoel van diepe verbintenis met zichzelf en de omgeving. ‍ Naar aanleiding van de tentoonstelling The Reason I Move en de film The Garden heeft Clarinde Wesselink Barbara Queirolo uitgenodigd om samen een workshop in Dat Bolwerck te geven. Hierbij gaan zij het onderzoek naar ademhaling dat Wesselink voor The Garden heeft gedaan voelbaar maken en gerichte oefeningen geven om de bewustwording van de ademhaling te ontwikkelen. ‍ De workshop is op zaterdag 16 april van 11.00 tot 12.30 uur. Iedereen is welkom, met of zonder yoga- en pranayama-ervaring. Kom met comfortabele sport-/yoga-kleding, een eigen yoga-mat, een deken en zorg dat er minstens 2 tot 3 uren zijn verlopen sinds je ontbijt. ‍

Tijdens het REVEAL connectie-concert wordt door Quirine Melssen een twaalftal Engelstalige ballads gezongen, dat het uitgangspunt vormt voor gesprek en connectie. Bij REVEAL ontmoeten ook twee verschillende muzikale werelden elkaar; de klassieke muziek en de lichte muziek. Quirine Melssen zingt en speelt piano en wordt begeleid op cello door Diana Sanz Pascual. De liederen zijn ook op CD verschenen.

In het kader van de voorstelling Nasi sudah menjadi bubur (De rijst is tot pap gekookt) van Woest Oost vertonen wij op 4 en 5 mei, in samenwerking met het Luxor theater, twee documentaires van Hetty Naaijkens-retel Helmrich in onze stadstuin. ‍ Aansluitend op de avondvoorstelling op 4 mei vertonen wij om 22.00 uur de documentaire Buitenkampers (2013). In Buitenkampers vertellen Indische Nederlanders voor het eerst over de gruwelijke plunderingen en moordpartijen die zij meemaakten tijdens de Indonesische onafhankelijkheidsoorlog. ‍ Aansluitend op de avondvoorstelling op 5 mei vertonen wij om 21.00 uur de documentaire Klanken van Oorsprong (2018). Regisseur Hetty Naaijkens-Retel Helmrich toont in Klanken van Oorsprong het verhaal van diverse artiesten met een Nederlands-Indische achtergrond. Samen met meer dan 350.000 andere Indische Nederlanders moesten zij tussen 1945 en 1962 gedwongen terug naar hun oorspronkelijke vaderland: Nederland. ‍ Bij slecht weer vertonen we de films binnen. Neem, als dat kan, een deken of kleed mee om op te zitten. Er zijn ook stoelen aanwezig.

In het kader van de tentoonstelling The Reason I Move van Clarinde Wesselink wordt er een aantal workshops gegeven. De workshops zijn door Clarinde Wesselink en verschillende sport-/beweging-beoefenaars samengesteld en verwijzen naar sporten en bewegingen die worden verbeeld in haar laatste film The Garden. Op zondag 3 april wordt er een workshop Tai ki ken gegeven door Kyoshi Hans Bakker en Go Mokuroku Etien Graanoogst. Tai ki kenpo of 'Great Energy Boxing' is een oosterse vechtkunst, ontwikkeld door de Japanse grootmeester Sawai Kenichi. Deze vorm van kenpo laat zich door zijn unieke budo- en wushu-achtergrond moeilijk vergelijken met de populaire vechtkunsten. Tai ki kenpo gaat uit van de in ieder mens in potentie aanwezige 'originele energie' (yuan-chi). Deze energie kan men slechts ervaren door zelf te oefenen. De les zal gaan over Tai Ki Kenpo-kwaliteiten in bewegen: Mukae (ontvangen), harai (wegleiden), en sashi (stuwend).

De praktijk van Clarinde Wesselink (1991) is een fundamenteel onderzoek naar hoe we ons lichaam als instrument kunnen inzetten om nieuwe relaties aan te gaan met de wereld. Wesselink is gefascineerd door de lichamelijke grenzen van onze binnen-, en buitenwereld. Onze huid is volgens haar geen ondoordringbare grens, maar een permeabele zone; een membraan van lichaamscellen. In haar werk stelt ze zichzelf steeds opnieuw dezelfde vraag: “hoe kunnen we deze doorlaatbaarheid beïnvloeden om zo nieuwe, ruimere, sensitievere en intensievere relaties met onze omgeving te creëren?” Vanuit deze gedachte en gebaseerd op dagelijkse ervaringen creëert Wesselink utopische toekomstbeelden in de vorm van choreografieën, performances, tekeningen en films. Dit met het oog op de toekomst, waarin we nog afhankelijker zullen worden van technologie en de niet fysieke “wereld” online. Die virtuele parallelle wereld leidt af van fysiek contact met elkaar. Hier probeert Wesselink een tegenwicht aan te bieden. ‍ De film The reason I move (2022) die bij Dat Bolwerck in première gaat, verbeeldt een utopische en surrealistische wereld waarin non-verbale ervaringen van zeventig amateur sporters zichtbaar worden. Een wereld met een eigen cultuur, gebaseerd op de kenmerkende kwaliteiten en capaciteiten van verschillende sporten. Hierin staan contact en verbinding met de omgeving centraal. In The reason I move maakt Wesselink zichtbaar hoe zowel de relatie met ons lichaam als de wereld om ons heen kneedbaar is, en dat we hier, door ons lichaam en brein te trainen, zelf invloed op hebben. ‍ Gedurende de tentoonstelling zullen verscheidene performances plaatsvinden. ‍

Op zaterdag 12 maart openen wij de tentoonstelling The Reason I move van Clarinde Wesselink. Om 16.00 uur vindt de performance Landscape plaats. ‍ In deze performance volgen drie mensen met hun ogen en lichaam nauwgezet de weg van de mier over het lichaam. Er ontstaat een nieuw bewegingsvocabularium, niet vanuit gedachten of concepten, maar door de weg van de mier over het huidoppervlak. De mier geeft in zijn bewegingen duidelijk aan waar de huid, en dus de drager van de mier ophoudt, en de ruimte begint.

Op een goede manier luisteren is nog niet zo eenvoudig. Op een heldere manier zeggen wat je voelt en bedoelt evenmin. Voor je het weet zit je midden in een discussie waarin ieder bezig is de ander te overtuigen. En er nauwelijks geluisterd wordt naar wat er echt gezegd wordt. Dit voelt voor niemand bevredigend. Op een socratische wijze in gesprek gaan geeft rust, ruimte, erkenning en doet recht aan elkaar. Iedere deelnemer voelt zich gezien en gehoord. Tijdens de vijfdaagse cursus socratische gespreksvoering van filosoof en beeldend kunstenaar Corrie Haverkort leren deelnemers hun eigen ideeën en meningen helder te verwoorden, vastgeroeste overtuigingen te onderzoeken en open te staan voor nieuwe inzichten.

Zondag 27 februari eindigt de tentoonstelling Es schläft ein Lied in Allem van beeldend kunstenaar Luitgard Schultz met een finissage. Lena van Halen zal een dansperformance doen. Voor de choreografie heeft zij zich laten inspireren door elementen van de tentoonstelling en muziek van Bach. Jeroen den Herder zal de performance op cello begeleiden.

Het plantenrijk beschikt over een verrassende trukendoos om nakomelingen te verspreiden en hen een rooskleurige toekomst te bieden. Zo worden zaden voorzien van grijpers, exploderende capsules, vleugels, of donsharen – zoals de vele pluisjes in de tentoonstelling van Luitgard Schultz. Naar aanleiding van het werk van Schultz geeft botanisch filosoof Norbert Peeters een lezing over de reislustigheid van zaden. Hoe komt het dat natuurgeleerden pas in de achttiende eeuw oog kregen voor de verspreiding van zaden? En hoe is vanaf toen onze kijk op zaden veranderd, door bijvoorbeeld het werk van Linnaeus, Humboldt en Darwin? Reis mee met de zaden over de wereld en door ons denken.

Op een goede manier luisteren is nog niet zo eenvoudig. Op een heldere manier zeggen wat je voelt en bedoelt evenmin. Voor je het weet zit je midden in een discussie waarin ieder bezig is de ander te overtuigen. En er nauwelijks geluisterd wordt naar wat er echt gezegd wordt. Dit voelt voor niemand bevredigend. Op een socratische wijze in gesprek gaan geeft rust, ruimte, erkenning en doet recht aan elkaar. Iedere deelnemer voelt zich gezien en gehoord. Tijdens de vijfdaagse cursus socratische gespreksvoering van filosoof en beeldend kunstenaar Corrie Haverkort leren deelnemers hun eigen ideeën en meningen helder te verwoorden, vastgeroeste overtuigingen te onderzoeken en open te staan voor nieuwe inzichten.

De serie Den Herder op Zondag gaat weer beginnen op zondag 30 januari. Hierin brengt cellist Jeroen den Herder een programma voor cello solo. De serie is een zoektocht naar contemplatie binnen muziek en de muziek als drager van zeggingskracht, anders dan woorden. Op het programma staan composities van Bach – de zesde solo suite; Tavener – Lament of the mother of God at the cross; en van Kurtag de compositie Az Hit… voor cello, op een spreuk van Peter Bornemizza. De spreuk gaat over de overtuiging dat het bovennatuurlijke bestaat en dat durven uit te dragen – ook als dat indruist tegen de gangbare opvatting. Daarnaast zult u kennismaken met een nieuwe 5-snarige cello. Daarmee zal Jeroen ook stilstaan bij de sterfdag van zijn zus Christiane. Dit is de plek en de tijd ervoor; de tijd, omdat zij precies een jaar geleden is overleden. En de plek, omdat er op het moment een expositie is in Dat Bolwerck van Luitgard Schultz. Jeroen Den Herder: “Mijn zus groeide niet, ze was net een pluisje. De expositie is eigenlijk ook van pluisjes gemaakt, in vele vormen. Dit komt hier op wonderlijke manier samen.”

Op zondag 12 december vindt het slotconcert plaats van het driedaagse opleidingsweekend van CelloWercken Zutphen. Cellomeesters Jeroen den Herder en Leonid Gorokhov begeleiden hierin studenten van conservatoria uit meerdere landen in hun spel. ‍ De studenten zijn dit keer afkomstig uit Duitsland, Spanje, Nederland, Frankrijk, IJsland en Griekenland. Zij storten zij zich op de stukken die ze eerder zelf al bij hun eigen conservatoria ter hand namen. Deze stukken voor cello en piano vertolken ze tijdens het slotconcert op zondagmiddag 12 december. Pianiste Hua-Hsuan Lee begeleidt hierin de cellisten, samen met de student van het conservatorium Utrecht Marc Ginepedrocchi. Het gaat hier onder andere om repertoire voor cello en piano, dat tijdens de lessen is behandeld. Daarnaast treedt het CelloWercken Ensemble voor u op. Er worden onder meer stukken gespeeld van Franck, Boulanger, Prokofiev, Boëlmann, Strauss en Lalo. ‍ Dit concert is onderdeel van de Monastry van december. Op de dag ervoor, zaterdag 11 december, vindt hiervan een masterclass in de Marspoortgalerie plaats. Wees getuige van een leerproces en geniet van de klanken. Cellospelen als dansen, vrijheid vinden op hoog spelniveau.

In het kader van de tentoonstelling ‘Es schläft ein Lied in Allem’ van Luitgard Schultz geeft filosoof en schrijver Eva Meijer een lezing over natuur en de rol van kunst in een tijd van ecologische crisis. Meijer duikt in zowel haar fictie als non-fictie in ecologische vraagstukken. Boekhandel Van Someren & Ten Bosch is aanwezig voor verkoop van haar boeken, die ter plaatste gesigneerd kunnen worden door de auteur.

In ‘The red violin caprices’ van John Corigliano staat het levensverhaal van een viool centraal. De compositie is gebaseerd op het script van François Girard's film ‘The red violin’. De caprices hebben een zigeuner- barok- en romantisch idioom, en de klankmaterialen, waaronder een donkere zeven-akkoordige chaconne, worden vanuit verschillende klankperspectieven belicht. In de film gaat het over de 18e eeuwse vioolbouwer Bussotti, die in diepe rouw is door verlies van vrouw en kind. Hij verwerkt in een macaber gebaar het bloed van zijn geliefden in de lak van de viool… ‍ Het programma wordt aangevuld met twee duo's voor viool en cello van Hans Eisler en Ervin Schulhoff. Beiden waren werkzaam in het interbellum en componeerden in een stijl die later in Duitsland werd aangeduid als Entartete Kunst, kunst die niet aan de eisen van het nationaal socialisme voldeed. De werken vragen alles van de uitvoerende kunstenaars. ‍ De solo sonate 1 voor solo cello van Mieczyslaw Weinberg completeert het programma. Deze Russische componist van Pools-Joodse komaf was veel op de vlucht tijdens de oorlogsjaren, kwam via Minsk in Rusland terecht en onderhield een diepe vriendschap met Shostakovich.

HOW SHOULD I HOLD MY SOUL, is een viool- en pianoprogramma van violist Sarah Saviet en pianist Joseph Houston, dat herhaling, geheugen en verborgen ontleningen onderzoekt. Het programma dankt zijn naam aan Rainer Maria Rilke's Liebeslied, dat begint met 'Wie soll ich meine Seele halten' en zo ook naam geeft aan het verstilde en bungelende duo van James Weeks. Het duo van Rebecca Saunders heeft ook een sterke focus op verfijnde en subtiele geluiden, maar hier worden grote gebaren die het geraamte neerzetten afgewisseld met intense, evenwichtige stiltes, waardoor een rusteloze en unieke sonische wereld ontstaat. Amerikaanse volksliederen en hymnes worden gebruikt als uitgangspunt in Charles Ives' Tweede Sonate voor viool en piano. In dit werk wordt het bronmateriaal verwerkt, vervormd en herhaald op een manier die hun oorsprong verdoezelt en ons er tegelijkertijd aan herinnert. De afsluiting van het programma, Morton Feldman's Spring of Chosroes, is opgebouwd uit verstilde, herhaalde frases en harmonieën, geïnspireerd op het beroemde Spring of Khosrow-tapijt dat in de 6e eeuw voor het Ctesiphon-paleis werd gemaakt.

In de solotentoonstelling ‘Es schläft ein Lied in Allem’ geeft Luitgard Schultz uitdrukking aan een natuur die alomtegenwoordig is en die wij als mens zijn. Wat als we de natuur niet langer zien als iets buiten ons, dat wij al dan niet kunnen verwoesten of beschermen, maar als iets dat alles omvat? Het is een krachtig en – voor ons dagelijks denken – ontregelend inzicht, dat ons de afgezonderde standplaats buiten de natuur, van waaruit we haar dachten te beschouwen, ontneemt. Het werk van Schultz, soms verfijnd monnikenwerk, dan weer onbewerkt en aards, laat ons met zorgzame en toch daadkrachtige bewegingen van ons voetstuk vallen. Zo veel van onze gekoesterde tweedelingen – mens/natuur, object/subject, kijker/bekekene – vallen mee en barsten in ontelbaar stukken uiteen. Gewenning duurt even, maar Schultz laat ons uiteindelijk thuiskomen in de geborgenheid en schoonheid van een onafscheidelijk verbonden zijn. Ja, we zijn wat nietig, maar delen wel met alles wat is het verrijkende en verreikende vermogen om te bewegen en bewogen te worden. Gelukkig ook door en met kunst, zoals de doeken, installaties en sculpturen van Schultz. ‍

Liza Weald is het frisse folkpop-project van singer-songwriter Lisa de Bruijn. “Dit is hoe Fleet Foxes zou klinken met een vrouwelijke lead,” zegt TMM. Ze wist in 2020 al twee prijzen te bemachtigen: de Grote Prijs van Rotterdam en een Rotterdam Music Award. Ze speelt haar eerlijke en speelse liedjes onder begeleiding van een driekoppige band. Popronde is een landelijk reizend festival dat elk najaar in de periode van september tot en met november plaatsvindt in een 40-tal steden door het hele land. De deelnemende podia zijn cafés, galeries, theatertjes, platenzaken, kerken en clubs in het centrum van een stad. Eén avond in het jaar zijn zij de etalage voor de nieuwe generatie popmuzikanten en is het centrum het festivalterrein. Met één passe-partout-ticket kan je van optreden naar optreden hoppen

Thomas Kretzschmar met zijn alias kretzschクレツ treed op met een gitaar, synthesizer,drum machine, full pedalboard en een sp404 sampler. Begonnen als lofi hiphop artiest met jazzy gitaar, nu met goede dosis electronica erdoorheen. Popronde is een landelijk reizend festival dat elk najaar in de periode van september tot en met november plaatsvindt in een 40-tal steden door het hele land. De deelnemende podia zijn cafés, galeries, theatertjes, platenzaken, kerken en clubs in het centrum van een stad. Eén avond in het jaar zijn zij de etalage voor de nieuwe generatie popmuzikanten en is het centrum het festivalterrein. Met één passe-partout-ticket kan je van optreden naar optreden hoppen

Honingbeer maakt dromerige klankschetsen en neemt je mee in de herontdekking van haar viool. Eerlijk en van een zoete melancholie, geïnspireerd door wat raakt en een intieme ode aan de natuur. Ze mengt (post)minimal en neoklassiek met ambient. Komend najaar zal Honingbeer je meetrekken in donkere stromingen, met haar nieuwe werk genaamd Opia. Popronde is een landelijk reizend festival dat elk najaar in de periode van september tot en met november plaatsvindt in een 40-tal steden door het hele land. De deelnemende podia zijn cafés, galeries, theatertjes, platenzaken, kerken en clubs in het centrum van een stad. Eén avond in het jaar zijn zij de etalage voor de nieuwe generatie popmuzikanten en is het centrum het festivalterrein. Met één passe-partout-ticket kan je van optreden naar optreden hoppen

Show Pony is het alter ego van de Amerikaanse contrabassist Laura Nygren. Show Pony is ontstaan na jarenlang rustig thuis te hebben gezongen met haar instrument en liedjes te schrijven over liefdesverdriet, atomen en het absurde. Haar debuut-EP geschreven in samenwerking met No Compliments kwam in mei 2021 uit tijdens Rewire. Popronde is een landelijk reizend festival dat elk najaar in de periode van september tot en met november plaatsvindt in een 40-tal steden door het hele land. De deelnemende podia zijn cafés, galeries, theatertjes, platenzaken, kerken en clubs in het centrum van een stad. Eén avond in het jaar zijn zij de etalage voor de nieuwe generatie popmuzikanten en is het centrum het festivalterrein. Met één passe-partout-ticket kan je van optreden naar optreden hoppen

KEES won de Grote Prijs van R'dam en van Nederland, speelde vorig jaar drie te gekke Popronde livestreams, maar dat moet in 2021 minstens keer 100 en nu in real-life. KEES produceert haar eigen tracks waarbij gesmeten wordt met samples, loops, synths en beats. Popronde is een landelijk reizend festival dat elk najaar in de periode van september tot en met november plaatsvindt in een 40-tal steden door het hele land. De deelnemende podia zijn cafés, galeries, theatertjes, platenzaken, kerken en clubs in het centrum van een stad. Eén avond in het jaar zijn zij de etalage voor de nieuwe generatie popmuzikanten en is het centrum het festivalterrein. Met één passe-partout-ticket kan je van optreden naar optreden hoppen

Het repertoire voor piano linkerhand is met ca. 2000 werken verrassend groot. Toch wordt het leeuwendeel ervan zelden uitgevoerd. Pianist Folke Nauta, sinds de jaren ‘10 belemmerd door de aandoening focale dystonie in zijn rechterhand, deed onderzoek naar de meest interessante eenhandige muziek. Tijdens dit concert hoor je onder meer de monumentale Chaconne van Bach in de versie van Brahms, zeven korte geestverschijningen van de Nederlandse pianist/componist Cor de Groot, en Godowsky’s briljante fantasie op een wals van Strauss (die bij vlagen klinkt of er wel drie handen aan het werk zijn).

Wat hebben een filosoof, een saxofonist en de buitenwijken met elkaar gemeen? De blues. “Je hebt thuis genoeg te doen, loop niet weg”, raadde de zestiende-eeuwse schrijver Michel de Montaigne zijn lezers aan. Sinds enkele jaren houdt filosoof Pieter Hoexum zich aan deze wijze raad, ook al bewoont hij niet zoals Montaigne een kasteel op het Franse platteland, maar een rijtjeshuis in een buitenwijk. Vanuit de verte of uit de hoogte zien deze buitenwijken er misschien saai en troosteloos uit, maar op ooghoogte blijkt er genoeg om je over te verwonderen. Samen met saxofonist Ric Stokes laat hij de buitenwijkblues klinken. Een lezing met blues-intermezzo's over wonen, thuisgevoel en de stad, te midden van de tentoonstelling ‘De andere stad’.

Modka Beiroet en Dat Bolwerck presenteren: Rima Khcheich in concert. Zangeres Rima Khcheich brengt Oost en West grenzeloos en tijdloos samen. De Libanese klassiek Arabische zangeres etaleert samen met klarinettist Maarten Ornstein en contrabassist Tony Overwater een klankenverzameling die bestaat uit de hoogtepunten van beide tradities. Maak je op voor schitterende melodieën, complexe ritmes en een overvloed aan harmonie. Dit project wordt mede mogelijk gemaakt door steun van het Mondriaan Fonds. ‍

Machine in Flux – Wood is een kunstinstallatie van Sinjoo Lee in de vorm van een tekenmachine die tekening maakt die lijken op de doorsnede van een boomstam. De installatie reageert op verandering van licht, wind, temperatuur, vochtigheid en geluid. Al deze invloeden en wisselende omstandigheden worden voor je ogen vertaald in inkttekeningen. Gedurende de dag verschijnt er een bijzonder patroon. Machine in Flux – Wood is een onderzoek in hoe natuurlijke fenomenen en krachten zich kunnen uiten via technologie ingebracht door de mens. Deze installatie is onderdeel van het tekenfestival The Big Draw Zutphen. Van 30 september tot en met 3 oktober staat Zutphen geheel in het teken van de tekenkunst.

Op een goede manier luisteren is nog niet zo eenvoudig. Op een heldere manier zeggen wat je voelt en bedoelt evenmin. Voor je het weet zit je midden in een discussie waarin ieder bezig is de ander te overtuigen. En er nauwelijks geluisterd wordt naar wat er echt gezegd wordt. Dit voelt voor niemand bevredigend. Op een socratische wijze in gesprek gaan geeft rust, ruimte, erkenning en doet recht aan elkaar. Iedere deelnemer voelt zich gezien en gehoord. Tijdens de vijfdaagse cursus socratische gespreksvoering van filosoof en beeldend kunstenaar Corrie Haverkort leren deelnemers hun eigen ideeën en meningen helder te verwoorden, vastgeroeste overtuigingen te onderzoeken en open te staan voor nieuwe inzichten.

Het is niet vreemd dat het beeld van Zutphen een van de oudste steden van Nederland vooral wordt bepaald door de oude binnenstad. Maar hoe verandert ons beeld als we met de rug naar het centrum staan? Wat is die andere stad? En wie behoort daartoe? Schilders Jaap Broersma en Jacob Kerssemakers trokken een half jaar door de wijken en legden verslag in woord en beeld van hun ontmoetingen met de andere stad.

Kom langs voor de opening van de tentoonstelling ‘De andere stad’. Schilders Jaap Broersma en Jacob Kerssemakers trokken een half jaar door de wijken en legden verslag in woord en beeld van hun ontmoetingen met de andere stad. Tijdens de opening kan je de kunstenaars ontmoeten en in gesprek gaan over hun werk en jouw wijk.

Go Short - International Short Film Festival Nijmegen en Erfgoedfestival Gelderland slaan in september de handen ineen voor de ‘Go Short Gelderland Erfgoedtour’. Drie unieke erfgoedlocaties in Zutphen en Harderwijk openen dan hun deuren voor een reeks bijzondere filmvertoningen. Zo kan je bij Dat Bolwerck op 24 september genieten van het door Go Short samengestelde filmprogramma ‘Kort en Krachtig!’

Veel mensen lopen jarenlang rond met een onderwerp, een (persoonlijke) geschiedenis, of idee, waarover ze graag een boek zouden willen schrijven. Niet een roman, maar een waargebeurd verhaal of een eigen queeste, een zoektocht naar antwoorden op vragen, de geschiedenis van iemands geboortegrond, het kan van alles zijn. Verhalende non-fictie wordt dit genre ook wel genoemd. Maar hoe pak je zoiets aan? Waar begin je? Hoe weet je of je idee ook anderen aanspreekt? Moet je onderzoek doen en hoe doe je dat dan? Mag je zomaar over mensen die ooit geleefd hebben of nog leven schrijven? Wat maakt non-fictie boeiend? In deze workshop gaat schrijfster Josha Zwaan uitgebreid in op bovenstaande vragen en geeft uitleg over de verschillende stappen in het denk- en schrijfproces. De deelnemers krijgen concrete handvatten om tot een goede boekopzet en tot daadwerkelijk schrijven te komen. Ook gaan de deelnemers tijdens de workshop aan de slag met het aanscherpen van hun eigen boekidee. Bij voldoende belangstelling krijgt de workshop in november een vervolg in de vorm van een cursus van acht middagen, waarin daadwerkelijk gewerkt wordt aan het uitwerken van het boekidee en het schrijven van de tekst.

Het concert Hartkloppingen van Thomas Dulfer (fagot) isgevuld met muziek waar zijn hart letterlijk sneller van gaat kloppen. Hij laatzijn passie voor het hart en de fagot letterlijk versmelten. De combinatie van stukken over het hart, de stukken die dichtbij zijn hart liggen en die de fagotlaten stralen met behulp van techniek zoals effectpedalen en hartslagmeters, maken van Palpitations een heel persoonlijk en onderscheidend programma. Met stukken die letterlijk geïnspireerd zijn op zijn eigen hartslag zoals het stuk "Heart SOLO: waar hij samen speelt met zijn live hartslag en laat zien wat er met het hart gebeurt als je fagot speelt. Naast zijn eigen hartslag gebruik hij ook de hartslagen van mensen uit het publiek in zijn nieuwe compositie "Symphony of Hearts". Naast deze muzikale vertaling van de hartslag, laat Palpitations ook zien waar Thomas hart altijd sneller van gaat kloppen, zoals van de eerste stukken geschreven voor fagot "Sacra Partitura" van Böddecker of "November 22" van Azmeh die de fagot laat zingen.

In deze lezing vertelt ecoloog en filosoof Li An Phoa, te midden van de IJsselbiënnale-tentoonstelling Stil het tij, over het belang van schoon, stromend water. ‍ Phoa vraagt wereldwijd aandacht voor het belang van gezonde rivieren. Zo gezond, dat we er zelfs weer uit kunnen drinken. Dat doet ze onder andere door te voet langs rivieren te trekken. Hiermee nodigt ze iedereen uit om ook stappen te zetten richting drinkbare rivieren. Dit jaar liep ze in het kader van de IJsselbiënnale langs de IJssel en zet ze zich met een grote groep medestanders in voor een drinkbare IJssel. ‍ In haar boek ‘Drinkbare Rivieren’, dat ze met haar wandel- en levensgezel Maarten van der Schaaf schreef, vertelt Phoa over haar avonturen langs rivieren op vier continenten. Te voet legde ze meer dan 15.000 kilometer af en ervoer ze de diepe verbondenheid tussen alles wat leeft. Doorlopend stelt zij de vraag: hoe kunnen onze rivieren weer drinkbaar worden?

In deze muzikale verhalenvertelling brengen zangeres Maryana Golovchenko en violist Anna Antypova de sferen uit de Karpathische bergregio van Oekraïne tot leven in Dat Bolwerck. In hun muzikale vertelling reageren ze op de Sovjet-Oekraïense filmklassieker ‘De Vuurpaarden’ (1965, Engels: ‘Shadows of Forgotten Ancestors’) van regisseur Sergei Parajanov. Een multidisciplinaire performance met zang, viool, traditionele Oekraïense instrumenten, electronica en video. De performance pendelt tussen muziek en tekst om het verhaal te vertellen van de film en de unieke omstandigheden waarin die geschoten is; de excentrieke regisseur Parajanov en zijn crew; en het dorp Kryvorivnya, met diens eigenaardige gebruiken, dialect en muziek.

Over de Esdoorn die naast de Walburgiskerk stond, en waaruit de cello werd geboren. De boom was van Zutphen, de cello is van Zutphen. Het concert staat in teken van voortzetting van dit verhaal. De vraag aan het publiek zal zijn om een bijdrage te leveren aan het planten van een nieuw voedselbos in het Emerpark Zutphen. Een co-productie van Bomenstichting, CelloWercken Zutphen en KRO-NCRV Dit is een gratis concert, niet vooraf te reserveren.

Kom dichterbij de grote meesters. Meesters leren jonge professionals de verfijning van het vak.

Maak onder leiding van een stadsgids een muzikale wandeling langs concerten van het Internationaal Cellofestival Zutphen. Dat Bolwerck is het bruisende hart van het festival en is het vertrekpunt van de wandelroute.

Cellisten van de Cello Academie Zutphen geven een lunchconcert in de tuin van Dat Bolwerck. Een concert voor de hele familie. Vergeet niet uw eigen kleedje of stoelen mee te nemen. (afhankelijk van de corona maatregelen kan het ook zijn dat wij een stoel voor u klaarzetten en dat u niet op uw eigen kleedje of stoel kan zitten)

De Cello Academie presenteert: Alumni Pedro Massarrao, (barok)cello en Jorge Municio Corcho, (barok)cello. Lanzetti sonata Op.1 n. 6. Lanzetti sonata Op.1 n. 7. Piatti, Serenata for two cellos and piano. Offenbach, cello duet Op. 54

De vroegste cellomuziek Joachim Eijlander en Pedro Massarrao, cello Bach suite 3, Gabrielli Ricercares

Maak onder leiding van een stadsgids een muzikale wandeling langs concerten van het Internationaal Cellofestival Zutphen. Dat Bolwerck is het bruisende hart van het festival en is het vertrekpunt van de wandelroute.

Nieuwe composities gebaseerd op de oudste cellomuziek van Gabrielli. Cellisten gingen een samenwerking aan met componisten van de HKU om te onderzoeken waar een vernieuwde gedachte toe leidt. Vijf wereldpremieres!

Over het vinden van de authentieke gedachte. Wereldpremière 10 etudes voor cello - Alfian Emir Adytia, cello en componist. Compositie-opdrachtgegeven door CelloWercken Zutphen.

De vroegste cellomuziek. Bach suite 1 - Timora Rosler, cello. Bachsuite 2 - Celine Flamen, cello.

Samen met pianisten Sander Sittig en Hua-Hsuan Lee hoort u talentvolle deelnemers van de masterclasses. Dit is een gratis concert, niet vooraf te reserveren.

Kom dichterbij de grote meesters. Meesters leren jonge professionals de verfijning van het vak.

Alexander Rudin, cello Slava Poprugin, piano N. Myaskovsky. Cello sonata no. 2 S. Prokofiev. Cello sonata P. Hindemith. 3 pieces for cello and piano, op.8 ‍